Vanmorgen 18 maart om 8.30 aanwezig zijn in kliniek Benidorm IMED.
Robert gaat naar de 5e verdieping en krijgt kamer 520 aangewezen, helemaal de laatste kamer op de gang. Op zijn naambordje aan de buitenkant van de kamer staat een nederlands vlaggetje aangegeven. Deze kamer heeft veel weg van een hotelkamer. Kamer met 1 eenpersoonsbed en badkamer met zeepjes en handdoekjes. Een balkon met uitzicht op hoge flatgebouwen wat Benidorm Benidorm maakt.
Robert op balkon
Er was zelfs een Nederlandse televisie zender.
En dan maar wachten....
Er kwam een broeder binnen die een operatieschort bracht en de gegevens opnam van de uitslagen van bloed,longen en hart.
Robert moest wachten op de chirurg tot hij aan de beurt was. Ik ben ondertussen naar het strand van Benidorm gegaan en heb daar na een uitgebreid ontbijtje genomen. Daarna lekker op een stretcher op het strand gaan liggen. De temp was uitermate goed, en door het verfrissende windje had ik niet in de gaten , dat ik behoorlijk aan het verbranden was.
Langzamerhand werd het strand gevuld met zonaanbidders....
Toen het 15.00 uur was ben ik weer naar de kliniek terug gegaan met het idee dat Robert nu al aan het uitslapen was. Maar hij was net meegenomen naar de operatiekamer. Hij was vol ongeduld naar de balie gelopen om te vragen of ze hem niet vergeten waren en wanneer hij aan de beurt was!!
Om half 5 kwam hij terug, helemaal in de 7e hemel en vrolijk en lachend de uitwerking van het” lachgas” verwerkend.. toen ik vroeg hoe het gegaan was zei hij dat hij met de zuster een borrel had gedronken. Het was allemaal heel gezellig en relaxed zei hij. Daarna viel hij in een diepe slaap.
Terugkeer van de operatie..
Robert kreeg nog een diner van omelet met warm broodje en ham. Pas om 21.30 zijn we huiswaarts gegaan. Want als hij niet geplast had mocht hij niet naar huis. De zuster dreigde zelf nog met een katheter te geven als het niet lukte. Robert had nl een ruggeprik gehad voor de operatie en ja dan functioneert alles daaronder nog niet direct.
Er is in het bot een schroef gezet en zijn been heeft een spalkgips gekregen, wat er 2 maanden om moet blijven. 31 Maart krijgt hij een schoen aangemeten, zodat hij er op lopen kan. Op het moment is de wond pijnlijk van de operatie…
Wordt vervclgt….
Hallo Maria en onze Pechvogel Robert.
Nou jullie maken zo wat mee deze weken.
Met Chris,wat angstig zal het allemaal geweest zijn.
Maar gelukkig is alles goed afgelopen.
En dan Robert,die loopt het wel op.
Hij had toch niet de klompen aan die hij in Heiloo had gekocht?
Dat was gelijk onze gedachten.
Als het wat vochtig is,ja dan kan je er niet hard mee lopen.
En reken maar dat hij een sprint in gedachten had.
Wat wil je ook,niet aan je honden komen,want dan wordt je echt boos!
We zeggen het nog netjes.
Maar je moet maar ongelukkig terecht komen.
En dat was ook zo ,als we dat zo allemaal lezen.
Hoe gaat het nu,want ja stil zitten lijkt me heel moeilijk voor hem!
Maar hij heeft natuurlijk wel een hele lieve verpleegster die hem vreselijk verwent.
Het is in ieder geval heerlijk weer bij jullie,veel zon
Heel veel groetjes van ons,en Robert beterschap.
Cor en Ans.