MARIA'S AVONTUUR IN SPANJE

Als je door de campo rijdt ruik je de bijna bedwelmende geur “de azahar-geur ” van de bloeiende sinaasappel bomen, de oranjebloesem…

Oranje bloesem....

DONDERDAG 31 maart zijn we weer voor controle naar de chirurg gegaan in Teulada. er is een foto genomen en alles bleek oke. Het gips is er nu af, Robert mag er nog 2 weken niet op lopen en staan. Hij heeft nu een brace, die de stevigheid aan de voet moet geven, en die hij overdag aan moet houden. Over 2 weken mag hij er op lopen. De voet is nog wel dik bij de banden, dus die zijn ook flink geraakt.

Robert springt een gat in de lucht omdat hij blij is dat het gips eraf is....

Robert met brace...

Voorlopig heb ik het erg druk, want ik neem al zijn werk over. Het gras maaien, onkruid wieden, het zwembad schoonmaken, alleen koken, auto rijden ……..maar gelukkig is dit tijdelijk!!!

Robert en Desi

Donderdag zijn we met de trein van La Xara naar Altea gereden. We vertrokken om 17.00 uur want dan zijn de winkeltjes daar ook geopend.

Op het station in La Xara..

Wachtend op de trein...

Het is van la Xara – Altea een rit van 60 min.

Een prachtig uitzicht heb je en je komt langs veel mooie plaatsen en gebergten.

Altea de oude stad… het is een hele klim om op de met kiezels belegde trappen, omhoog te klimmen. Onderweg kom je de bijzondere kunst winkeltjes tegen. Sieraden, keramiek en kleding zaken te kust en te keur. Boven gekomen heb je een prachtig uitzicht over de stad en ook Benidorm zie je in de verte liggen.

Echt nog een gevoel van hoe Spanje was en is....

Uitzicht over Altea en Altea Hills op de achtergrond...

De “straat naar Jezus”met op de achtergrond de kerk…

Na lekker gegeten te hebben op een mooi plein met de geur om ons heen van  bloeiende sinaasappel bloesem (Erna dacht dat het de aftershave van de ober was!!) zijn we weer naar de stad beneden gelopen om weer met de trein terug te keren naar La Xara….maar…….

Gefrituurde visjes....

….. doordat ik de tijd niet goed verstaan had van terugkeer, zijn we de laatste trein van 21:13 misgelopen. Ja en wat nu? Kijken of er nog een bus gaat, deze bleek ook net vertrokken te zijn op het moment dat Erna nog een sanitaire stop moest doen…. Daar sta je dan…. Eerst dachten we, we gaan naar een hotel om te overnachten en gaan morgen met de trein terug. Maar uiteindelijk toch maar  een taxi genomen. Dat was 50 euro terug naar La Xara. Toevallig was er nog een vrouw die mee wilde naar Denia en konden we de kosten delen. Ja ja avontuur met zus!!!!

We zijn 3 ochtenden vroeg uit bed gegaan (7.30 uur) en zijn gaan hardlopen.

De 1e keer langs het strand van Denia. Erna liep mij er natuurlijk uit, maar dat maakte niet uit. We gingen ieder in ons eigen tempo. Erna heeft een schema, waar ze zich aan houdt met het lopen.

De 2e keer hebben we langs de boulevard van Denia hardgelopen. Je ziet de zon opkomen aan de horizon, een  prachtig uitzicht over de zee.  De temperatuur is ’s morgens vroeg 14 graden en loopt dan op tot 24 graden.

AAN DE BOULEVARD VAN DENIA

Het was heel leuk om samen te lopen en voor mij om het weer op te pakken omdat ik in de winter niet meer hardgelopen heb. Ik heb me voorgenomen om nu 3 keer in de week te trainen.

De 3e keer hebben we de Montgo beklommen. De Montgo is een gebergte dat 750 mtr hoog is. Wij wonen er net achter. De Montgo heeft een beschermd  natuurgebied van flora. In het voorjaar is het mooi om te zien wat er bloeit. Alles ontluikt.

Op de Montgo....

Barbecue met Angela - Erna- Jessica en Robert

De laatste dag, donderdag een dagje naar Benidorm.

Uitzicht op de hoge flats aan het strand van Benidorm.

Even de zee proeven.....

Op de boulevard in Benidorm

Vrijdag hebben we Erna naar het nieuwe vliegveld van Alicante gebracht. Hier vertrok ze weer om 14.45 uur richting Holland. Het was een heel gezellig weekje met zus Erna.

De regen is weer voorbij en het is nu volop voorjaar….de zon schijnt weer.
Ben gister terug gekomen uit Nederland en heb Erna meegenomen naar Spanje… voor een weekje.

Druk bezig geweest om de spullen uit de City Box op te ruimen. Sandy heeft me geholpen met sjouwen. We hebben de grote box leeg kunnen maken. En een kleinere box ingeruimd voor Chris zijn spullen. Greet en Jan hebben nog wat spullen meegenomen en het overige deel bezittingen gaat naar Spanje. Nico Oud heeft 4m3 in zijn kar ingeladen en dat wordt begin april naar Spanje gebracht.

Wat een hulp....voor de city box....

Het regent dat het giet. “It´s raining cats en dogs” !!  En dat klopt want het is gisteravond om 21.30 uur begonnen met regenen en het is niet meer droog geweest. Vanmorgen nog flink onweer gerommel te horen.  Er is nu al 52 mm water naar beneden gevallen. Op z´n snelst regende het even 88 mm per uur.

De regen hield pittig aan....

Dit gaat een heel erg mooi en groen voorjaar worden. Als de zon weer schijnt. Morgen zou het nog 1 dagje regenen en dan gaat de zon volop schijnen. En dat is maar goed ook, want dan komt Erna voor 1 weekje. En dan mag het deze keer zonnig zijn!!

Morgen reis ik af naar Nederland voor 2 dagen om alle spullen en huisraad wat nog bij de opslag bij Citybox in Amsterdam staat op te ruimen. Dat wordt weer kiezen en (uit)delen. Koelkast en ladekastje gaan naar Greet en Jan en moeders rode stoeltje naar Erna (jammer maar ik heb er echt geen plaats voor) Ik heb nog heeeeel veel gordijnen over en nog een roestvrij stalen gordijnrails. Dus wie wil… morgen om 3 uur bij de citybox…. Boeken en andere dingen gaan toch maar hier mee naar Spanje, die worden de volgende ochtend opgehaald door Nico Oud, die het naar Spanje brengt.

Vanmorgen 18 maart om 8.30 aanwezig zijn in kliniek Benidorm IMED.

Robert gaat naar de 5e verdieping en krijgt kamer 520 aangewezen, helemaal de laatste kamer op de gang. Op zijn naambordje aan de buitenkant van de kamer staat een nederlands vlaggetje aangegeven. Deze kamer heeft veel weg van een hotelkamer. Kamer met 1 eenpersoonsbed en badkamer met zeepjes en handdoekjes. Een balkon met uitzicht op hoge flatgebouwen wat Benidorm Benidorm maakt.

Robert op balkon

Er was zelfs een Nederlandse televisie zender.

En dan maar wachten....

Er kwam een broeder binnen die een operatieschort bracht en de gegevens opnam van de uitslagen van bloed,longen en hart.

Robert moest wachten op de chirurg tot hij aan de beurt was. Ik ben ondertussen naar het strand van Benidorm  gegaan en heb daar na een uitgebreid ontbijtje genomen. Daarna lekker op een stretcher op het strand gaan liggen. De temp was uitermate goed, en door het verfrissende windje had ik niet in de gaten , dat ik behoorlijk aan het verbranden was.

Langzamerhand werd het strand gevuld met zonaanbidders....

Toen het 15.00 uur was ben ik weer naar de kliniek terug gegaan met het idee dat Robert nu al aan het uitslapen was. Maar hij was net meegenomen naar de operatiekamer. Hij was vol ongeduld naar de balie gelopen om te vragen of ze hem niet vergeten waren en wanneer hij aan de beurt was!!

Om half 5 kwam hij terug, helemaal in de 7e hemel en vrolijk en lachend de uitwerking van het” lachgas”  verwerkend.. toen ik vroeg hoe het gegaan was zei hij dat hij met de zuster een borrel had gedronken. Het was allemaal heel gezellig en relaxed zei hij. Daarna viel hij in een diepe slaap.

Terugkeer van de operatie..

Robert kreeg nog een diner van omelet met warm broodje en ham. Pas om 21.30 zijn we huiswaarts  gegaan. Want als hij niet geplast had mocht hij niet naar huis. De zuster dreigde zelf nog met een katheter te geven als het niet lukte.  Robert had nl een ruggeprik gehad voor de operatie en ja dan functioneert alles daaronder nog niet direct.

Er is in het bot een schroef gezet en zijn been heeft een spalkgips gekregen, wat er 2 maanden om moet blijven. 31 Maart krijgt hij een schoen aangemeten, zodat hij er op lopen kan. Op het moment is de wond  pijnlijk van de operatie…

Wordt vervclgt….

Vandaag 17 maart, er is ondertussen veel gebeurd….

Voor de  “Second opinion”  geweest dinsdag de 15e maart bij dokter Landa. Deze Nederlandse arts werkt in het San Carlos ziekenhuis in Denia. Een klein ziekenhuis waar ieder elkaar bij naam kent.  Zo kent deze Dr Landa Robert ook goed. Is in principe niet handig als de dokter jou goed kent. Maar zo zijn er aantal dingen voorgevallen met Robert … 1)Een bijna fatale wespen/horzel steek.(juni)  2) Een beet van de hond waardoor het kootje gehecht moest worden. (okt)    3) Een val van de fiets met problemen in de lies.(31 dec)  4) en nu het op 2 plaatsen gebroken teen-middenbeentje…..

Dr Landa constateerde dus hetzelfde letsel als  dat de EHBO artsen hadden geconstateerd. Gebroken op 2 plaatsen. Kan alleen op zijn plek terug gezet worden dmv een operatie.  En ja, dan volgen allerlei onderzoeken tbv de operatie, zoals bloedonderzoek, longfoto, hartfilmpje en onderzoek naar je historie…

Vandaag om 8.00 aanwezig zijn in Benidorm om de gegevens af te geven aan de anesthesist. Maar ja, wij zijn in Spanje en dan weet je dat de samenwerking van ziekenhuizen niet optimaal is. Nu is het IMED Levante ziekenhuis supermodern,   https://www.hospitaldelevante.com   dat wel, maar ja dan ben je er nog niet. We hadden de afspraak om 8.00 uur, maar bij de receptie aangekomen bleek  dat ze de anesthesist al 2 dagen niet hadden gezien en niets van de afspraak wisten. Maar ga maar naar 1e verdieping en wacht bij wachtkamer 14. Aangekomen bleek daar de uroloog te zitten. En dat onderdeel was juist in orde bij Robert. Weer naar beneden en de 2 receptionisten wisten hier geen raad mee. Opeens kwam er een medewerkster binnen die ons mee nam naar boven en toen was er opeens een anesthesiste. In wachtkamer 1. Er was ons gezegd, als de anesthesist niet het bloedonderzoek en de longfoto’s te zien krijgt en goedkeurt gaat de operatie niet door, en dat is morgen, vrijdag om 8.30 uur.  Wat bleek nu, ze kon niet in de computer komen, dus geen longfoto’s zien. Ze blies een paar keer pakte een formulier, vroeg iets over bloedtransfusie en tekende het. Alles goedgekeurd dus. Ze zag natuurlijk dat Robert er zo gezond uitzag….

Dus morgen is de operatie…een schroef geeft 2 weken gips en een pin (afhankelijk van de hoeveelheid bot ) geeft 4 weken gips. Hij krijgt als verdoving een ruggenprik. We zullen afwachten wat het morgen wordt….

Robert met gips en 2 meelevende hondjes....

Jullie mogen meeleven met Robert ..of reageren….

Niets veranderlijker dan het weer. Gisteren zondag, was een prachtige zonnige dag met af en toe een witte wolk. Het werd 19,9 graden en vannacht kletterde een bui op de pannen. Het werd vandaag 16 graden.

Een gewone maandag, althans wat is gewoon voor ons… Robert om 9.30 uur eruit om  met de hondjes te lopen. Als hij de keukendeur opendoet zijn ze zo blij om de baas weer te zien. Normaal hebben we Desi aan de lijn en loopt Mayo erbij los. Mayo blijft toch wel in de buurt. Maar omdat het vandaag geen gewone dag is, laat Robert de beide honden los lopen. Ze rennen heuvel op en af en dollen door de struiken. Omdat het een ongewone dag is bepaalt Robert vandaag om een hele ronde te lopen over de grote zandweg en zo over de baranca terug, waar na al die regen een beetje water in staat. Bijna terug,  vlak bij huis ziet Mayo opeens een grote zwarte hond, die hier wel eens vaker loopt, en loopt er voorzichtig rondjes omheen. Het is en mannetjeshond. Dan ziet Desi hem ook en zij rent er grommend op af. Gedrieën hollen ze door de boomgaard van de buurman. Niets aan de hand zou je zeggen als het een gewone dag zou zijn.  Dat is het niet, dus….. Robert wil het ook op een rennen zetten, roept Desi en Mayo.  Desi komt meteen terug en Robert knikt zijn enkel om, door bepaalde klompen die hij aan heeft(?) en valt…  Ik kijk boven uit het raam en zie Robert zitten op het asfalt, hij roept naar boven  “ik ben door mijn enkel gegaan”!!  Ik ren naar beneden, roep de honden achter het hek en ren naar Robert. Hij had zo’n pijn, dat ik zei: ga even achterover liggen, hij lag op mijn schoot, hij werd misselijk en viel flauw. Hierbij maakte hij gekke geluiden en dit hield een minuut aan. Ik blies hem in het gezicht en oor en toen kwam hij bij.  Voorzichtig op mij steunend is hij in huis op de stoel gaan zitten . Veel pijn… Omdat het een ongewone dag is zijn we naar het ziekenhuis gereden en wordt alles even erger. We hebben een uur moeten wachten voor we een lichtje zagen branden met sala 2 RS001 en dus aan de beurt waren. In wachtkamer 2. En een foto genomen kon worden. Nu bleek het voetbeentje aan de kleine teenkant gebroken te zijn in een lastige breuk. En de enkelband licht gekneusd. Hij had daardoor 2 flinke bulten op zijn voet. De doktoren hebben er gips opgezet, onder de voet en achterkant been, met flink veel verband, VOORLOPIG….   Dachten dat er nog een operatie  moest volgen waarbij er pennen in gezet zouden worden.  Maar dat moet eerst door een “traumaloog ” nagekeken en bepaald worden.

Morgen gaan we eerst nog even voor een 2end opinie naar een nederlandse huisarts DR Landa om te horen van hem wat hij van de foto’s vindt….

Voorlopig zit Robert met pootje omhoog en is  waarschijnlijk 4 weken uit de roulatie….

Ik kan nog geen foto plaatsen omdat ik Robert er niet lachend op kreeg….

Hier even het letsel….

Een Jonesfractuur is een botbreuk van het middenvoetsbeen van de kleine teen (het os metatarsale V). Bij een Jonesfractuur is dit bot gebroken aan proximale zijde. De breuk bevindt zich dus halverwege aan de buitenkant van de voet. De patiënt heeft daar pijn en zwelling en zal moeite hebben met lopen. Maar de hinder kan soms meevallen, zodat de patiënt denkt een kneuzing te hebben. Om de diagnose te stellen zal een röntgenfoto van de voorvoet gemaakt moeten worden.

De breuk zit bij het uitsteekseltje van het + lange botje boven de plus

Foto Robert…..

Wordt vervolgt…

Gisterochtend, net thuisgekomen van de boodschappen, zie ik dat Sandy mij 4 keer heeft geprobeerd te bellen. Dat zal belangrijk zijn, denk ik. Ze vroeg of ik het nieuws al had gezien (en dat had ik nog niet) over de aardbeving in Japan.

Aardbeving en tsunami in Japan..

We hebben vlug CNN aangezet en kregen het verschrikkelijke nieuws te horen dat daar een heftige aardbeving is geweest. Maar wat bleek nu….het toeval wil dat Chris nu net dit weekend op Hawai zit met vrienden van zijn universiteit.

Chris op Hawai, wordt geëvacueerd uit het hotel naar ander hotel..

Chris staat in het midden met geel shirt aan…….

Hij schreef dit op Facebook:

Chris DekkerTsunami warning in effect, the sirens just started. Was nice knowing y’all, love you

vrijdag om 10:04 via Mobile Web

De tsunami veroorzaakt door de aardbeving is op weg naar Hawai en de Westkust van Amerika.. Californië.  Sandy heeft Chris aan de telefoon gehad en omdat zijn hotel aan de kust staat worden ze allemaal geëvacueerd met bussen naar het binnenland. Op dat moment was de batterij van Chris zijn telefoon op en kon hij het gesprek niet voortzetten.

Tsunami waarschuwing richting Hawai..

BBC voorpagina gehaald! Kan dat ook weer van m’n lijst geschrapt worden 🙂 (Midden, zwarte trui)
https://www.bbc.co.uk/news/world-us-canada-12714558

Ik had het gewoon niet meer en dacht, hoe heftig zal het worden, is hij veilig en waar zal hij zijn. Vol spanning hoor ik de berichten van CNN aan op het moment dat de golven de kust van Hawai zouden raken. Het tijdsverschil is 11 uur vroeger op Hawai. Hier was het middag en daar in de nacht.

Dit bericht stuurt hij later via Facebook;

Chris Dekker Cell phones about to go down. Just got evacuated to further inland. Lotta people here. It might get ugly

Sandy schrijft:

Sandy Dekker Hij zat in het hotel Moana Surfrider, kan je op Google opzoeken, recht aan de kust… Sterkte Chris, pff, hopelijk is het een klein golfje! vrijdag om 11:57 ·

Later schrijft Chris:

Chris Dekker Leef nog steeds, nog steeds binnen met veel mensen. verder weinig te zien / filmen vrijdag om 15:54 ·

Ja en toen hadden we allemaal weer rust…… althans wij, want in Japan is de ellende voorlopig nog niet te overzien….

Het is een bewolkte week…

zie de kaart van Spanje…